Families willen nadrukkelijk voorkomen dat werknemers zich achtergesteld voelen. Een gelijke behandeling is een logisch en nobel streven, maar lukt dat familiebedrijven ook? En is het altijd wenselijk? Kijk maar eens mee naar de volgende situatie.
De interne vacature van een internationaal opererend familiebedrijf luidt als volgt:
‘Als export manager vertegenwoordig je ons familiebedrijf bij (potentiële) klanten en andere stakeholders die relevant zijn voor onze commerciële activiteiten. Als een echt mensen-mens ben je in staat om het wereldwijde netwerk van langetermijnrelaties binnen onze strategische markten te onderhouden en te laten groeien. Samen met de export director bepaal je de verkoopstrategie. Je bent zeer proactief in het benaderen en het werven van nieuwe klanten binnen de strategische markten waarbij de komende jaren Oost-Azië de focus heeft.’
De kandidaten
De twee kandidaten waaruit de HR-manager en de export director een keuze moeten maken: de ervaren accountmanager die de afgelopen jaren succesvol de markt in Oost-Europa opengebroken heeft en al eerder heeft aangegeven dat hij toe is aan een nieuwe uitdaging. En de dochter van de huidige eigenaar die na een studie International Business inmiddels 2,5 jaar bij het bedrijf werkt en het heel goed doet als senior medewerker op de afdeling inkoop. Deze functie zou een mooie stap zijn richting een mogelijke directierol in de toekomst. Het feit dat ze familie is van de eigenaren is een bijkomend voordeel: vooral in Azië wordt daar veel waarde aan gehecht.
Hoe ga je hier op een goede manier mee om? Veel families kiezen ervoor om in het familiestatuut op te nemen dat familieleden die in het bedrijf werken net zo behandeld worden als collega’s die niet van de familie zijn. Families willen nadrukkelijk voorkomen dat werknemers zich achtergesteld voelen. Bovenstaand voorbeeld laat echter zien dat hoewel een gelijke behandeling een logisch en nobel streven is, de praktijk weerbarstig is. Want het feit dat je familielid bent van de eigenaren maakt je gewild of ongewild nu eenmaal anders.
Transparantie
Het creëren van een fair process helpt om met dit dilemma om te gaan. Transparantie over het proces, over de criteria van de besluitvorming en de mogelijkheid bieden aan betrokkenen om over de beslissing in gesprek te gaan zal helpen in het accepteren van “oneerlijke” beslissingen. Zo hielp het in de besluitvorming bij de vacature van de export manager dat de familie al duidelijk had gecommuniceerd aan de medewerkers dat het de intentie is dat de volgende generatie op termijn het roer zal overnemen. En ook dat dit betekent dat leden van de volgende generatie brede werkervaring opdoen in verschillende functies in het bedrijf.
